Προς εσένα που μαθαίνεις νορβηγικά

Θα προσπαθήσω να συνοψίσω όλα αυτά που σκέφτομαι και νιώθω για εσάς που μαθαίνετε νορβηγικά. Υπάρχει μια θάλασσα εμπειριών, σκέψεων και συναισθημάτων. Παρ’ όλα αυτά, θέλω να προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας μερικά από αυτά εδώ.

Το πρώτο πράγμα που θέλω να πω είναι: Μην είστε τόσο αυστηροί με τον εαυτό σας.
Μαθαίνεις νορβηγικά γιατί θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου στη Νορβηγία, και είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι χρειάζεται χρόνος για να μάθεις μια γλώσσα. Ναι, μερικοί άνθρωποι μπορούν να μάθουν γρήγορα αν μελετούν ασταμάτητα – αλλά ποιος μπορεί να ζήσει έτσι; Η ζωή περιλαμβάνει πολλά περισσότερα: δουλειά, φαγητό, ύπνο, φροντίδα της οικογένειας, μαγείρεμα, ραντεβού με γιατρούς, εύρεση φίλων, διατήρηση της δικής σου γλώσσας… Πότε να βρεις «αρκετό χρόνο» για να μάθεις νορβηγικά;

Πρέπει να δώσεις αυτόν τον χρόνο στον εαυτό σου.

Η νορβηγική δεν είναι μια γλώσσα που μαθαίνεται γρήγορα και εύκολα. Οι περισσότεροι χρειάζονται περισσότερο χρόνο απ’ όσο νομίζουν – και σίγουρα περισσότερο απ’ όσο θα ήθελαν.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι: Αξίζει να πηγαίνεις σε μαθήματα.
Δεν χρειάζεται να είναι εντατικό – αρκεί να σου προσφέρει δομή, καθοδήγηση και σωστές εξηγήσεις. Γιατί όταν μαθαίνεις χωρίς καθοδήγηση, είναι πολύ εύκολο να μάθεις πράγματα με λάθος τρόπο. Και όταν επαναλαμβάνεις ένα λάθος πολλές φορές, καταλήγει να σου φαίνεται σωστό. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει δάσκαλος που να διορθώνει και να εξηγεί.
Το να “ξε-μάθεις” κάτι λάθος παίρνει περισσότερο χρόνο (και είναι πιο επώδυνο) από το να το μάθεις σωστά από την αρχή.

Όταν διδάσκω, προσπαθώ να εστιάζω στο ότι είναι ωραίο και ευχάριστο να μαθαίνεις νορβηγικά! Όταν βρεις τη σωστή ισορροπία και όταν μελετάς μεθοδικά, με σαφείς εξηγήσεις, προχωράς πολύ πιο εύκολα. Και όταν έχεις υπομονή, καλοσύνη προς τον εαυτό σου και κατανοείς ότι η γλώσσα θέλει τον χρόνο της, τότε όλα γίνονται πιο εύκολα!

Όταν βλέπεις την εκμάθηση της γλώσσας με πιο αισιόδοξη ματιά, μαθαίνεις και πιο γρήγορα.

Ελπίζω να απολαύσεις την εμπειρία να μάθεις νορβηγικά.
Μαζί θα τα καταφέρουμε!
Ο δρόμος δημιουργείται όσο περπατάμε – και όσο ζούμε.
Και ας μην ξεχνάμε ποτέ: είμαστε εδώ για να ΖΗΣΟΥΜΕ.